Zastosowanie bakterii kwasu mlekowego Narine w terapii ogólnej

Powszechnie wiadomo, że zachowanie zdrowia, zdolności do pracy i aktywnej kreatywnej długowieczności człowieka jest bezpośrednio zależne od jego stylu życia. Pojęcie to obejmuje takie wskaźniki, jak reżim motoryczny, brak złych nawyków i charakter odżywiania.

Nasze odżywianie powinno być racjonalne, co oznacza, że powinno być pełne, zrównoważone, w pełni zaspokajające fizjologiczne potrzeby organizmu.

Te ostatnie zależą od płci, wieku, specyfiki ludzkiej aktywności zawodowej. Innymi słowy, nasza dieta powinna zawierać niezbędną ilość podstawowych składników żywności – białek, tłuszczów, węglowodanów, minerałów, witamin, ale to nie wystarczy. Konieczne jest zachowanie proporcji między składnikami odżywczymi i proporcji poszczególnych elementów w grupach żywności.

Wyraźny pozytywny wpływ na organizm człowieka mają napoje z kwasem mlekowym. Te ostatnie to zgniecione mleko. Od czasów starożytnych ludzie wiedzieli o orzeźwiających, gaszących pragnienie, leczniczych, tonizujących i umiarkowanie chmielowych właściwościach sfermentowanego mleka. Najstarsze napoje z tej grupy to kefir i kumys, najmłodsze to acidofilina.

W grupie napojów kwasu mlekowego najbardziej żywy i wyraźny efekt profilaktyczny i terapeutyczny ma opracowany i zaproponowany do praktycznego zastosowania produkt „Narine”. Zaletą tego ostatniego jest prostota jego przygotowania w domu, dobra tolerancja, możliwość stałego wprowadzania do diety i niska cena. Ostatni fakt w naszych niestabilnych czasach nie jest najmniej ważny.

Napój mlekowy „Narine” jest przygotowywany przez fermentację naturalnego mleka specjalnym szczepem bakterii acidophilus. Suchy starter „Narine” jest liofilizowaną kulturą bakterii acidofilnych mleka (szczep 317/402, certyfikat praw autorskich nr 163573). Testy „Narine” w wiodących klinikach i instytutach wykazały, że jest to skuteczny produkt profilaktyczny i terapeutyczny. „Narine” jest zalecany do stosowania przez Instytut Żywienia Rosyjskiej Akademii Nauk Medycznych.

Zalety szczepu Narine.

Czym ten szczep różni się od innych znanych wcześniej szczepów?

Ma wyraźne właściwości adhezyjne, ma wysoki wskaźnik przeżywalności i pozostaje w jelicie przez długi czas (dwa tygodnie).
Posiada wysoką odporność na żółć i kwasy (PH=2,0)
Wysoka odporność na antybiotyki
Posiada wysoką aktywność przeciwbakteryjną, antybiotyczną i przeciwgrzybiczą.
Strefy światła na hodowlach testowych (strefy zahamowania wzrostu) są silnie zaznaczone (np. na Staph. aureus, Proteus, E. coli).
W badaniu mikrobiologicznym przy pH = 3,0 wzrost bakterii Narine jest bardzo aktywny w porównaniu z innymi probiotykami.

Porównując działanie colibacterin, bifidumbacterin, bifikol, przeznaczonych do leczenia dysbakteriozy, z działaniem bakterii acidofilnych na ten sam proces, uzyskano interesujące dane. Preparaty bakteryjne należy przyjmować przez co najmniej 4 tygodnie. Przepisywanie leków przez dłuższy czas jest trudne. Po pierwsze, jest to podawanie leków. Po drugie, są one dość drogie. Po trzecie, badania kliniczne i bakteriologiczne wykazały, że już w 2 tygodnie po odstawieniu leków bakteryjnych mikroflora jelitowa powraca do poziomu początkowego, tj. dysbakterioza pozostaje taka, jak przed leczeniem.

Napój kwasu mlekowego „Narine” pacjent może codziennie włączać do swojej diety przez całe życie. Jest to zrozumiałe, ponieważ jest to produkt naturalny, a nie lek. Ponadto koszt suchego startera, niezbędnego do przygotowania napoju „Narine”, jest niższy niż koszt preparatów bakteryjnych. Mechanizmy aktywności biologicznej Narine.

Normalizator biocenozy drobnoustrojów jelitowych. „Narine” normalizuje biocenozę drobnoustrojów w jelicie, w krótkim czasie przywraca florę beztlenową (bifidumbacteria i lactobacilli), hamuje wzrost oportunistycznej – patogennej flory, zwiększa aktywność normalnych Escherichia coli.
Posiada wysoką aktywność przeciwbakteryjną, antybiotyczną i przeciwgrzybiczą. Ze względu na zdolność do tworzenia kwasu mlekowego podczas fermentacji, a także do produkcji lektoliny, laktocydyny, acidofiliny, bakterie Lactobacillus „Narine” mają wysoką aktywność przeciwbakteryjną. Tak więc w eksperymencie udowodniono ich zdolność do hamowania wzrostu mikroorganizmów gnilnych i gnilnych: Pseudomonas, E. coli, Kl. pneumonia, Proteus Mirabilis, S. enteridis, S. gallinarum, S. cholerae suis, S. Typhimurium, Shigella serrata marcences, gronkowce, L-formy paciorkowców, Candida albicans. Mając słabo wyrażone właściwości antygenowe, pałeczki kwasu mlekowego są w stanie wejść w bliski kontakt z błoną śluzową jelit i chronić ją przed możliwym wprowadzeniem patogennej flory.
Immunomodulator. Ostatnie badania wykazały zdolność Narine do stymulowania produkcji α- i γ-interferonu oraz zwiększania aktywności komórek naturalnych zabójców. In vitro udowodnił produkcję interferonu pod wpływem „Narine” . „Narine” dodano do hodowli krwi i limfy i ujawniono bezpośrednią indukcję interferonu pod wpływem »Narine«.
Stymuluje syntezę witamin i kwasu mlekowego w organizmie.
Zapewnia przyswajanie wapnia, fosforu, witamin, białek, węglowodanów.
Neutralizuje toksyczne produkty przemiany materii. Bakterie kwasu mlekowego i produkty ich życiowej aktywności neutralizują toksyczne produkty przemiany materii (indol, skatol) i szybko usuwają je z organizmu.
Substytut mleka matki. Z suchego proszku „Narine” można uzyskać mieszankę kwasu mlekowego „Narine”, która może służyć jako substytut mleka matki, ponieważ jest łatwo przyswajalnym produktem, zawiera dużą ilość witamin, minerałów, białek, tłuszczów i węglowodanów. W 1 litrze mieszanki kwasu mlekowego „Narine”, przygotowanej z pełnego mleka, znajduje się od 30g do 45g tłuszczu mlecznego z pewną ilością lecytyny, która ma właściwości bakteriobójcze, od 27g do 37g różnych białek (kazeina, albumina, globulina). Białka mleka są bogate w niezbędne aminokwasy, w tym lizynę i metioninę. Cenną wartością fizjologiczną metioniny jest to, że wspomaga neutralizację i usuwanie pirydyny i innych związków cyklicznych z organizmu. „Narine” jest bogaty w witaminy z grupy B, substancje aromatyczne, co czyni go biologicznie kompletnym produktem spożywczym dla dzieci i dorosłych.
Bakterie kwasu mlekowego charakteryzują się opornością na działanie antybiotyków i innych leków chemioterapeutycznych, a także wysoką przeżywalnością w przewodzie pokarmowym.

Wskazania do stosowania „Narine”.

Suplement diety „Narine” i przygotowany na jego bazie produkt z kwaśnego mleka „Narine” polecany jest:

dzieciom od okresu niemowlęcego w postaci płynnej jako pokarm uzupełniający;
w infekcjach jelitowych (kolibakterioza, salmonelloza, czerwonka, klebsielloza, jersinioza, infekcje gronkowcowe itp;)
w różnych postaciach dysbakteriozy;
podczas i po stosowaniu antybiotyków;
w celu oczyszczenia organizmu z trucizn i toksyn;
przy przedwczesnym starzeniu się i ogólnym dyskomforcie po długotrwałych sytuacjach stresowych;
w celu normalizacji czynności jelit (zaparcia, biegunka itp.);
jako środek immunostymulujący w chorobach wirusowych i somatycznych;
w leczeniu skutków uszkodzenia popromiennego, zatrucia metalami ciężkimi i truciznami przemysłowymi;
w patologiach związanych z Helicobacter pylori (przewlekłe zapalenie żołądka typu B, choroba wrzodowa);
patologie wątroby;
przewlekłe zapalenie trzustki;
choroba refluksowa przełyku;
w alergiach;
w leczeniu chorób ginekologicznych;
w zapobieganiu pęknięciom sutków i zapaleniu jamy ustnej;
do odkażania jamy nosowej noworodków.

Zalecenia.

Probiotyk „Narine” jest produkowany w trzech postaciach: tabletek, kapsułek i proszku i jest zalecany zgodnie ze wskazaniami:

Pacjentom w kategorii wiekowej 0 – 6 miesięcy zaleca się stosowanie leku w postaci proszku 200mg. Proszek jest wygodny w użyciu pod względem rozpuszczalności w płynach spożywanych przez dziecko (woda, sok, napoje itp.). Podawanie: 2 tygodnie przed posiłkiem ½ saszetki 2 razy dziennie. Rozpuścić w 30-40 mg wody. Powtórzyć po 2 miesiącach.

Pacjentom w wieku od 6 miesięcy do 5 lat zaleca się stosowanie leku w postaci proszku 200 mg. Proszek jest wygodny w użyciu pod względem rozpuszczalności w płynach spożywanych przez dziecko (woda, sok, musy itp.). Przyjmowanie: 2 tygodnie przed posiłkiem 1 saszetka 2 razy dziennie. Rozpuścić w 30-40 mg wody. Powtórzyć po 2 miesiącach.

Pacjentom w wieku 5-12 lat zaleca się stosowanie leku w postaci farmaceutycznej tabletek 500 mg lub kapsułek 180 mg. Podawanie: 2 tygodnie, 2 razy 1 kapsułka (tabletka) dziennie 15-20 minut przed posiłkami.

Pacjentom w wieku 12 lat i starszym zaleca się stosowanie leku w postaci farmaceutycznej tabletek 500 mg lub kapsułek 180 mg. Podawanie: 3 razy 1 kapsułka (tabletka) dziennie 15-20 minut przed posiłkami. Następnie przez 2 tygodnie 1 kapsułka (tabletka) dziennie na pusty żołądek.

Skutki uboczne stosowania „Narine”.

Nie odnotowano skutków ubocznych stosowania probiotyku „Narine”.

Przeciwwskazania do stosowania „Narine”.

Nie ma bezwzględnych przeciwwskazań.

Formy „Narine”

Zwykle „Narine” stosuje się w postaci płynnej, która ma wiele niedogodności (krótki okres trwałości, brak możliwości transportu, specjalny sposób przygotowania). Sucha forma „Narine” ma duże znaczenie praktyczne.

„Narine” w postaci proszku, w postaci tabletek i kapsułek ma wiele zalet w porównaniu z istniejącymi formami:

okres trwałości leku – 2 lata;
wysoki stopień przenośności;
stabilność i wykluczenie psucia się produktu;
wyższe stężenie bakterii kwasu mlekowego na jednostkę objętości w badaniu mikrobiologicznym, a zatem stosunkowo wysoki efekt terapeutyczny i profilaktyczny.
Po rozpuszczeniu proszku „Narine” w sterylnej wodzie lub roztworze soli fizjologicznej lub sporządzeniu maści, można go stosować do leczenia miejscowych uszkodzeń skóry i błon śluzowych (oparzenia, ropne rany, choroby błony śluzowej jamy nosowo-gardłowej i jamy ustnej, zapalenie pochwy, zapalenie jelita grubego, zapalenie sutka itp.) Stosowany zewnętrznie „Narine” działa jak naturalny antybiotyk;
kapsułki rozpuszczalne w jelitach.

Przyjrzyjmy się bliżej wskazaniom do stosowania „Narine” i mechanizmowi jego działania na organizm ludzki w przywracaniu prawidłowej mikroflory jelitowej. I najwyraźniej jego główne działanie będzie z tym związane. Mikroflora jelitowa zdrowej osoby ma dość określony stosunek ilościowo-jakościowy zamieszkujących ją mikroorganizmów. Fakt ten w dużej mierze, jeśli nie prawie całkowicie determinuje stan zdrowia danej osoby.

Zapobieganie dysbakteriozie jest znacznie bardziej odpowiednie i łatwiejsze niż jej leczenie. Dlatego we wszystkich potencjalnie niebezpiecznych przypadkach zaleca się zapobieganie dysbakteriozie. Jednym z najbardziej niebezpiecznych i powszechnych przypadków jest antybiotykoterapia. Stosowanie „Narine” w połączeniu z lekami przeciwbakteryjnymi może skutecznie zapobiegać zaburzeniom mikroflory jelitowej. Terapia antybakteryjna jest jedną z głównych przyczyn dysbakteriozy jelitowej (ID). Tłumienie mikroflory jelitowej jest niemal nieuniknioną konsekwencją nowoczesnej antybiotykoterapii. Rozwój DC podczas antybiotykoterapii jest przede wszystkim związany z zahamowaniem wzrostu euflory przez środki przeciwbakteryjne i, na tym tle, zwiększonym wzrostem mikroflory oportunistycznej. Pewną rolę odgrywa osłabienie mechanizmów obronnych organizmu powstające podczas antybiotykoterapii.

W wyniku licznych badań klinicznych wykazano wysoką skuteczność „Narine” w zapobieganiu rozwojowi DC podczas antybiotykoterapii. Zastosowanie tej metody jest patogenetycznie uzasadnione ze względu na wysoką antagonistyczną aktywność leku „Narine” wobec oportunistycznej mikroflory jelitowej. Ponadto wykazano zdolność leku „Narine” do zwiększania niespecyficznej i specyficznej odporności immunologicznej organizmu.

Nadwaga i wysoki poziom cholesterolu stanowią obecnie poważny problem dla wielu osób. I często te dwa problemy idą w parze.

Cholesterol jest związkiem organicznym, którego organizm potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania. Cholesterol bierze udział w produkcji różnych hormonów, odgrywa ważną rolę w aktywności układu nerwowego i odpornościowego. 80% cholesterolu jest wytwarzane przez sam organizm (wątroba, jelita, nadnercza), pozostałe 20% pochodzi z pożywienia. Cholesterol krążący w organizmie dzieli się na dwie frakcje:

cholesterol o wysokiej gęstości („dobry”)
cholesterol o niskiej gęstości („zły”)

W procesie licznych badań stwierdzono, że gdy nadwaga gromadzi się (zwłaszcza jeśli gromadzi się w okolicy brzucha), ilość „dobrego” cholesterolu spada, a ilość „złego” cholesterolu wzrasta. A „zły” cholesterol jest głównym czynnikiem ryzyka miażdżycy.

Ze względu na wysokie stężenie „złego” cholesterolu, przede wszystkim cierpi układ sercowo-naczyniowy, ale występują również awarie w układzie hormonalnym, odpornościowym i trawiennym.

Zapobieganie chorobie wieńcowej (CHD) jest jednym z najbardziej palących problemów medycznych i społecznych naszych czasów. W Państwowym Centrum Medycyny Prewencyjnej Ministerstwa Zdrowia Republiki Armenii badano wpływ preparatu „Narine” na poziom cholesterolu we krwi.

Wpływ „Narine” na poziom cholesterolu w hipercholesterolemii.

Badania kliniczne i eksperymentalne w ostatnich latach wykazały, że zarówno w eksperymencie na modelu hiperlipoproteidemii u szczurów, jak i w jelicie pacjentów z różnymi postaciami hiperlipoproteidemii występują zaburzenia mikroekologiczne w jelicie, dysbakterioza z niedoborem bifido- i pałeczek kwasu mlekowego, którym towarzyszy naruszenie metabolizmu lipidów, a zwłaszcza cholesterolu. Z drugiej strony, badanie aktywnego zakresu szczepów pałeczek kwasu mlekowego in vitro, ustaliło ich zdolność do degradacji cholesterolu. Zdolność ta korelowała bezpośrednio z aktywnością szczepu. Włączenie kapsułkowanej postaci „Narine” do kompleksowego leczenia pacjentów z hipercholesterolemią pozwoliło nam mówić o nasileniu działania „Narine” na obniżenie poziomu cholesterolu.

W Państwowym Centrum Medycyny Prewencyjnej Ministerstwa Zdrowia Federacji Rosyjskiej badano wpływ sfermentowanego produktu mlecznego „Narine” na poziom cholesterolu w surowicy krwi w hipercholesterolemii. Podczas stosowania tego szczepu w ograniczonym kontyngencie osób, pozytywny efekt zaobserwowano w 60% przypadków. W ten sposób potwierdzono ostateczną opinię o dużym znaczeniu mikroekologii przewodu pokarmowego w metabolizmie lipidów (cholesterolu).

Na podstawie powyższego przeprowadziliśmy badanie osób z hipercholesterolemią (HCH) w celu zbadania wpływu Narine na poziom cholesterolu w surowicy. Badanie obejmowało praktycznie zdrowe osoby obu płci w wieku 40-60 lat z HCS, mające poziom CH . 240mg/dl. Średni poziom wynosił -268 ± 34mg/dl. Osoby z patologią ze strony CCC i przewodu pokarmowego zostały wykluczone. Średnia masa ciała wynosiła 76,39 kg, nadmierna masa ciała nie była powodem wykluczenia z badania. Wszystkim pacjentom zalecono dietę niskocholesterolową (200 mg CS dziennie) i niskotłuszczową (do 25% całkowitej liczby kalorii). Zalecono zwiększenie spożycia pokarmów grubowłóknistych, przy czym ten ostatni fakt był szczególnie ważny, ponieważ odgrywał znaczącą rolę w tworzeniu korzystnego środowiska dla namnażania się wprowadzonych mikroorganizmów w jelicie. Utworzono dwie grupy porównywalne pod względem wieku i płci. Grupa kontrolna (II) była na samej diecie, a grupa eksperymentalna (I) dodatkowo otrzymywała „Narine” 2 kapsułki dziennie w 3 dawkach 20 minut przed posiłkiem przez 20-25 dni. Poziom CS w surowicy krwi oznaczono metodą enzymatyczną na autoanalizatorze Cen1n2pet – 600 przed i po profilaktycznym kursie diety i biologicznie aktywnego suplementu diety. Wykazano dodatnią dynamikę poziomu CS w surowicy krwi, bardziej wyraźną w grupie I w porównaniu z grupą II. Tak więc, jeśli w grupie I średni poziom obniżył się statystycznie wiarygodnie (p<0,05) z 265,7±24,1mg/dl do 242,5±19,3mg/dl (-8,7%), w grupie II spadek był statystycznie niewiarygodny (p>0,05) z 271,6±242,2mg/dl do 258,9±17,3mg/dl (-4,7%). Spróbujemy ocenić różnice wartości względnych między dwiema grupami, obliczając kryterium zgodności HI-kwadrat. Tak więc w grupie I pozytywny wynik (spadek poziomu CS) wystąpił u 11 z 12 osób, a w grupie II – u 6 z 12 (CS-kwadrat =5,07, p<0,05, różnice są wiarygodne).

Na podstawie uzyskanych danych można więc mówić o nasileniu hipocholesterolemicznego działania diety, które jest realizowane przez wieloczynnikowy mechanizm efektu „Narine”. Wraz z bezpośrednią zdolnością do degradacji cholesterolu jest również ważna:

pozytywny wpływ na funkcje metaboliczne wątroby. Tak więc zastosowanie przedstawicieli prawidłowej mikroflory jelitowej w kompleksowej terapii pacjentów z różnymi chorobami wraz z kliniczną poprawą stanu pacjentów i przywróceniem zdolności mikroflory do degradacji egzogennego CS i redukcji azotanów spowodowało pozytywny kierunek procesów biochemicznych, w których udział wątroby jest oczywisty i nie wymaga dowodów;
udział w metabolizmie. Lactobacilli, jak udowodniono niedawno, mogą być stosowane w regulacji innych rodzajów zaburzeń metabolicznych, bardzo często związanych z zaburzeniami metabolizmu lipidów. Sugeruje się ich zastosowanie w zapobieganiu oksalurii, dnie moczanowej i kamicy moczowej;
działanie immunomodulujące. Korzystny wpływ ludzkiej mikroflory oportunistycznej na wskaźniki odporności komórkowej i humoralnej jest dobrze znany;
mechanizm antystresowy;
udział w syntezie witamin z grupy B, których rola i znaczenie w metabolizmie cholesterolu;
biotransformacja mikrobiologiczna z syntezą bioselenu, biojodu, biocynku i innych katalizatorów reakcji przekształcania cholesterolu;
wzrost potencjału antyoksydacyjnego organizmu, związany w szczególności z poprawą stanu funkcjonalnego jelit i, w wyniku tego ostatniego, wchłanianiem przeciwutleniających witamin A, E, C i pierwiastka śladowego Se;
konkurencyjne hamowanie wzrostu najbardziej rozpowszechnionej obecnie mikroflory oportunistycznej: Helicobacter pilori, aktywnie uczestniczącej w metabolizmie CS w jelicie; chlamydia, modyfikująca fosfolipidy w przewodzie pokarmowym; wirusy, wpływające na komórki mięśni gładkich ścian tętnic i zwiększające odkładanie się w nich CS; grzyby, syntetyzujące oksydazę cholesterolową;
poprawa funkcji hormonalnej gruczołów płciowych. Biologicznie aktywne dodatki zawierające bakterie kwasu mlekowego są szeroko stosowane w leczeniu chorób zapalnych sfery narządów płciowych, które mają sprzężone z jelitem regionalne krążenie krwi i limfy (zapalenie przydatków – u kobiet, zapalenie gruczołu krokowego – u mężczyzn).

Niniejsze opracowanie zostało przygotowane na podstawie dostępnych materiałów źródłowych udostępnionych przez producenta Narex LLC (Armenia) oraz innych ogólnodostępnych informacji naukowych. Treści mają charakter informacyjny i nie stanowią porady medycznej ani zaleceń terapeutycznych. Wszelkie decyzje dotyczące stosowania probiotyków, w tym „Narine”, powinny być podejmowane po konsultacji z lekarzem specjalistą.